Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
puçur — (Gəncə, Qazax, Şəmkir, Şuşa, Tovuz, Zaqatala) tumurcuq. – Puçur xırdadı (Qazax); – A bala, ağajın puçurun niyə qırıf tökürsən! (Tovuz); – Ağacın puçurunu tökmə! (Gəncə) Puçurunu açmax (Gəncə) – b a x pıçırını açmax. – Puçurunu açaram, utanarsan! … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
burc — 1. bax bürc 1. 2. is. Ağacların hələ açılmamış yarpaq və çiçəyi; tumurcuq, puçur. Mal qara . . budaqların burclarını yeyirdi. S. R.. Yolun alt və üst tərəflərinə topa topa söyüd, tut, qələmə, iydə tingləri və burcu tökülmüşdü. Ə. Vəl … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
düymə — 1. is. 1. Paltarı ilməkləmək üçün (bəzən də yaraşıq üçün) sümükdən, metaldan və ya başqa materialdan qayrılan, adətən yuvarlaq şəkildə olan şey. Yaxa düyməsi. Cib düyməsi. Şalvar düyməsi. – Əynində boz çuxa, belində kəmər; Çuxanın üstündə gümüş… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
düyməçə — is. 1. Puçur, açılmamış tumurcuq. Yazda ağacların düyməçələri irilənməyə başlayır. – Nərgiz düyməçələri; Püstə kimi yarılıb ortasından neçələri. R. R.. Məxmər otların arasından büllur sular süzülür, qönçələrə, düyməçələrə parlaq incilər düzülürdü … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tumurcuq — is. Gül, yarpaq və ya zoğun rüşeymi; düymə, puçur. Qızılgülün tumurcuğu. – Ağacların tumurcuqları açılıb, yarpaq olmuşdu. B. Bayramov … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
